Το συγκρότημα των μικρών νησιών και νησίδων που είναι γνωστό σαν Παξοί, βγήκε από την αφάνεια εδώ και λίγα χρόνια και έχει ήδη γίνει παραθεριστικός προορισμός με διεθνή φήμη. Είναι ένας από τους πιο πολυσύχναστους και αγαπημένους προορισμούς τον ιστιοπλόων σε όλη την Μεσόγειο.

Από τα νησιά του συγκροτήματος κατοικημένα είναι τα δύο, οι Παξοί και οι Αντίπαξοι (ή Αντίπαξος). Το μεγαλύτερο, οι Παξοί, βρίσκεται 7 ν.μ. νότια της Κέρκυρας και 8 ν.μ. από την ακτή της Ηπείρου.

Στην ανατολική ακτή του νησιού, στο βάθος ενός μικρού όρμου, βρίσκεται ο γραφικός Γάϊος, η πρωτεύουσα του Δήμου. Τον όρμο του Γάϊου κλείνουν δυο νησάκια, η Παναγιά και ο Αγιος Νικόλαος. Από τους υπόλοιπους οικισμούς ξεχωρίζουν η Λάκκα, στο βορειότερο άκρο του νησιού, και ο Λόγγος στα βορειοανατολικά παράλια.

Οι Παξοί είναι ένα καταπράσινο νησί, κατάφυτο από αιωνόβια ελαιόδενδρα κι αμπέλια ελαιώνες τους, που χρονολογούνται εκατοντάδες χρόνια πριν, και τους μικρούς αμπελώνες. Η φύση τους είναι ειδυλλιακά όμορφη, και σε συνδυασμό με τους πολλούς παραδοσιακούς οικισμούς, που είναι διάσπαρτοι σε όλη την έκτασή τους, προσφέρουν στον επισκέπτη μια ιδιαίτερη αίσθηση ειρηνικής ψυχικής ευφορίας. Οι ανατολικές ακτές των Παξών είναι ομαλές και φιλόξενες. Αντίθετα, οι δυτικές ακτές τους έχουν μια άγρια ομορφιά, με σπήλαια καικατακόρυφους γκρεμνούς.

Το νησί διαθέτει πολύ αξιόλογες τουριστικές υποδομές, καθώς κάθε καλοκαίρι δέχεται τεράστιο, για τό μέγεθός του, αριθμό τουριστών (σχεδόν δεκαπλάσιο του μόνιμου πληθυσμού του). Οι Παξοί έχουν πολλούς πιστούς φίλους και δύσκολα κάποιος θα τούς γνωρίσει χωρίς να συγκαταλεχθεί κι αυτός ανάμεσά τους. 

(Πηγή: www.visitkerkyra.gr)

Είναι δύσκολο να βρει κανείς άλλον ελληνικό τουριστικό προορισμό τόσο διάσημο διεθνώς. Η Κέρκυρα είναι ξακουστή σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου, σαν κορυφαίος παραθεριστικός τόπος, εδώ και πολλές δεκαετίες και δεν έχει πάψει να δικαιώνει την φήμη της. Το καταπράσινο και μυροβόλο αυτό νησί του Ιονίου ήταν παραθεριστικό θέρετρο πολύ πριν την σύγχρονη ανάπτυξη του μαζικού τουρισμού, όταν ο παραθερισμός ήταν προνόμιο μόνο της “υψηλής κοινωνίας” και συνεχίζει να ελκύει εκατομμύρια τουριστών από όλον τον πλανήτη σήμερα.

Αυτό που την κάνει αδιαφιλονίκητα ελκυστική και κορυφαίο τουριστικό προορισμό, είναι ο συνδυασμός πολλών αρετών: Η Κέρκυρα χαρακτηρίζεται από μια μοναδικά ειδυλλιακή φυσική ομορφιά συνδυασμένη με ιδιαίτερη οικιστική ομορφιά, και πλουσιότατη πολιτιστική παράδοση. Το σύνολο, όμως, που ο επισκέπτης βιώνει στην παραμονή του στην Κέρκυρα μπορεί να συνοψισθεί σε μία λέξη: αρχοντιά. Η αρχοντιά της Κέρκυρας είναι αποτυπωμένη σε κάθε έκφανση της κοινωνικής της ζωής και του πολιτιστικού της περιβάλλοντος· στηνμουσική παράδοσή της, στην γαστρονομική παράδοσή της, στην φιλοκαλλία και την ευγένεια των κατοίκων της. Είναι μια αρχοντιά συνδυασμένη με μιαν ιδιαίτερη χαρά της ζωής, χαρακτηριστικά κερκυραϊκής.

Η Κέρκυρα είναι ένα σχετικά μεγάλο νησί. Με έκταση 592 τετ.χλμ, είναι το έβδομο μεγαλύτερο ελληνικό νησί· ενώ ο μεγάλος πληθυσμός της (110.000 κάτοικοι) την φέρνει στην τέταρτη θέση μεταξύ των ελληνικών νησιών. Στην έκτασή της αυτή αναπτύσεται ένα πλήθος από φυσικά και οικιστικά τοπία, αληθινά μεγάλης αξίας. Η εκτεταμένη ακτογραμμή της, με περισσότερα από 200 χλμ μήκος, φιλοξενεί μεγάλο αριθμό από ποικίλες και πανέμορφες παραλίες: Οι ανατολικές ακτές προσφέρουν ήσυχα νερά για κολύμπι, πλούσιο βυθό για εξερεύνηση και σχετικά εύκολη πρόσβαση από την πόλη. Η βoρειoανατολική πλευρά φημίζεται για τα καθαρά νερά και τα πολύχρωμα βότσαλα των ακτών της. Η νοτιοανατολική πλευρά έχει ρηχές αμμουδιές, με γραφικά ταβερνάκια πάνω στο κύμα και τον δρόμο να φτάνει μέχρι την παραλία. Οι δυτικές ακτές, τέλος, διαθέτουν τεράστιες, ονειρικά όμορφες, αμμουδιές με γαλαζοπράσινα νερά και καλοσχηματισμένα βράχια.

Η μεγάλη έκταση της Κέρκυρας, σε συνδυασμό με την φυσική και οικιστική ποικιλία της, προσφέρουν στον επισκέπτη ένα ευρύτατο φάσμα τουριστικών επιλογών, από τον κοσμοπολίτικο τουρισμό μέχρι τον ήσυχο οικογενειακό παραθερισμό. Κι όταν λέμε κοσμοπολίτικο τουρισμό, εννοούμε βέβαια την σύγχρονη εμπειρία του αυθεντικού και μακραίωνου κοσμοπολιτισμού της Κέρκυρας. Οι επιλογές αυτές υποστηρίζονται από ένα εξαιρετικά ανεπτυγμένο δίκτυο τουριστικών υποδομών πολύ υψηλού επιπέδου. 
(Πηγή: www.visitkerkyra.gr)

Η Κρήτη είναι το μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας και τόπος διακοπών για περίπου τρία εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο. Το νούμερο αυτό θα είχε πολύ μικρότερη αξία αν όλοι αυτοί έρχονταν, περνούσαν τις διακοπές τους και δεν ξαναγύριζαν ποτέ. Αυτό όμως δεν συμβαίνει γιατί η Κρήτη μπαίνει στην καρδιά χιλιάδων επισκεπτών, που επιστρέφουν τουλάχιστον μια φορά το χρόνο για να απολαύσουν την ομορφιά του νησιού, την φιλοξενία των κατοίκων του, τον καλό καιρό και τις καθαρές θάλασσες.

Η Κρήτη από άκρη σε άκρη έχει 250 χιλιόμετρα μήκος και πλάτος που ποικίλλει από 15 χιλιόμετρα στο πιο στενό σημείο, μέχρι 65 χιλιόμετρα στο πιο φαρδύ. Το μέγεθος της Κρήτης και η ποικιλία των τοπίων της ξεγελάει τον επισκέπτη που συχνά χάνει την αίσθηση ότι βρίσκεται σε ένα νησί.

Ποιο άλλο νησί της Ελλάδας, εκτός από την Κρήτη, προσφέρει περισσότερες από 100 παραλίες για να χαρείτε τον ήλιο και τη θάλασσα; Είτε ψάχνετε όμορφες μεγάλες αμμουδιές, μικρά κολπάκια, παραλίες με ρηχά νερά κατάλληλα για μικρά παιδιά ή απομονωμένες παραλίες για γυμνισμό, θα τις βρείτε όλες στην Κρήτη.

Ποιο νησί προσφέρει χιονοσκέπαστες βουνοκορφές που αγγίζουν τα 2,5 χιλιόμετρα σε ύψος, που στην αγκαλιά τους κρύβουν όμορφα οροπέδια, άλλα κατοικημένα κι άλλα όχι; Η Κρήτη είναι ορεινό νησί και αυτό σημαίνει χιλιάδες μονοπάτια για όσους ζητάνε την επαφή με τη φύση μέσα από την πεζοπορία, την ορειβασία και την αναρρίχηση.

Σε ποιο άλλο μέρος της Ελλάδας θα βρείτε τη τεράστια ποικιλία τοπίων που προσφέρει η Κρήτη, όπως δάση από καστανιές και βελανιδιές, εξωτικά φοινικοδάση δίπλα σε όμορφες παραλίες, εύφορες πεδιάδες που ευωδιάζουν οι πορτοκαλιές και οι λεμονιές κάθε Ανοιξη ή χρυσίζουν τα ώριμα τσαμπιά από τα σταφύλια κάθε καλοκαίρι, λόφους καλυμμένους με χιλιάδες ελαιόδεντρα που τα φύλλα τους ασημίζουν με το φύσημα του ανέμου, αλλά και λόφους γυμνούς, που πάνω στις κοφτερές πέτρες και τα βράχια η ζωή με πείσμα βρίσκει τον τρόπο να βλαστήσει και να προσφέρει καταφύγιο σε δεκάδες μικρά πουλιά και ζώα.

Σε ποιο άλλο ελληνικό νησί θα ξεναγηθείτε σε μινωικά παλάτια που χτίστηκαν πριν από τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια, θα περπατήσετε σε ρωμαϊκά πλακόστρωτα, θα θαυμάσετε βυζαντινούς ναούς, θα εξερευνήσετε φρούρια βενετσιάνικα και τούρκικα, όπου όλα αυτά συνθέτουν ένα μοναδικό μωσαϊκό με την ιστορία και τον πολιτισμό της Κρήτης, του νησιού με τον αρχαιότερο ευρωπαϊκό πολιτισμό;

Που αλλού, εκτός από την Κρήτη, θα βρείτε τα πιο μοντέρνα τουριστικά θέρετρα που προσφέρουν φιλοξενία και διασκέδαση μέρα και νύχτα σε χιλιάδες επισκέπτες, ενώ λίγα χιλιόμετρα παραπέρα δεκάδες χωριά ακολουθούν ένα διαφορετικό τρόπο ζωής διαφυλάσσοντας την παράδοση, την γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου τους.

Η Κρήτη είναι ένα νησί για κάθε ηλικία, για κάθε πορτοφόλι, για όλα τα γούστα και τις προτιμήσεις. Αν στις διακοπές σας θέλετε να βρεθείτε σε ένα πολυτελές θέρετρο, όπου θα φροντίσουν να εξυπηρετήσουν κάθε επιθυμία σας και να σας προσφέρουν μοναδική άνεση και υπηρεσίες, τότε προτιμήστε τα πολυτελή ξενοδοχεία στην Ελούντα.

Αν σας αρέσει η κίνηση και  η ζωντάνια της πόλης, αλλά ταυτόχρονα θέλετε ρομαντική ατμόσφαιρα και βόλτες σε γραφικά στενά μιας άλλης εποχής, τότε θα σας ενθουσιάσουν τα Χανιά και το Ρέθυμνο.

Αν θέλετε έντονη νυκτερινή ζωή, φτηνά ποτά και δυνατή μουσική, τότε τα δεκάδες μπαρ στη Χερσόνησο, τα Μάλια και τον Πλατανιά σας περιμένουν για να σας κρατήσουν άγρυπνους κάθε νύχτα των διακοπών σας. Το μεσημέρι θα συνέρθετε από τις καταχρήσεις της προηγούμενης βραδιάς με δροσιστικούς χυμούς φρούτων και βουτιές στην πισίνα, ώστε το βράδυ να είστε έτοιμοι ξανά για άλλο ένα πάρτι μέχρι την ανατολή του ήλιου.

Οσο για σας που προτιμάτε ήρεμες, ξένοιαστες διακοπές δίπλα στη θάλασσα, στην Κρήτη υπάρχουν πολλά μέρη που θα σας τις προσφέρουν. Σημειώστε μερικά ονόματα, όπως Παλιόχωρα, Σούγια, Μπαλί, Σίσσι, Φραγκοκάστελλο, Πλακιάς, Λουτρό, Αγία Γαλήνη, Αγιος Παύλος, Μύρτος, Λέντας, Μακρύγιαλος, Ζάκρος. Είναι λίγα από τα μέρη που μπορείτε να περάσετε τις διακοπές σας οικονομικά, χωρίς ένταση και φασαρία, απολαμβάνοντας ατέλειωτες βουτιές στην γαλάζια θάλασσα και ρομαντικές βόλτες στην αμμουδιά με το φως του φεγγαριού.

Οπου κι αν βρεθείτε τελικά στην Κρήτη, να θυμάστε ότι ανεξάντλητες είναι οι διαφορετικές διαδρομές που μπορείτε να ακολουθήσετε αν θέλετε να γνωρίσετε καλύτερα την Κρήτη και κάθε μια από αυτές σας επιφυλάσσει διαφορετικές εκπλήξεις και εικόνες που εναλλάσσονται διαρκώς μπρος στα μάτια σας. Απολαύστε βόλτες με το αυτοκίνητο ακολουθώντας τις ακτές της Κρήτης, ή σε στενούς δρόμους στην ενδοχώρα που είναι διάσπαρτη με όμορφα μικρά χωριά. Περπατήστε τα φαράγγια της ή ανεβείτε στις κορυφές των βουνών της. Κολυμπήστε στις παραλίες της, κάντε θαλασσινά σπορ, φορέστε μια μάσκα και ανακαλύψτε τη μαγεία των βυθών της ή απολαύστε τη ζέστη του ήλιου ξαπλωμένοι στην αμμουδιά. Επισκεφτείτε τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους, περάστε ένα μορφωτικό κι ευχάριστο πρωινό στον Θαλασσόκοσμο, ένα από τα μεγαλύτερα ενυδρεία στην νοτιο-ανατολική Μεσόγειο, παίξτε γκολφ με την παρέα σας ή ξαναγίνετε παιδιά σε ένα από τα πέντε waterpark στην Κρήτη.

Ότι κι αν επιθυμήσετε η Κρήτη μπορεί να σας το προσφέρει, γιατί η Κρήτη είναι μεγάλη, είναι όμορφη και πάντα φροντίζει τους επισκέπτες της με τον καλύτερο τρόπο.
(Πηγή: www.explorecrete.com)

Νότια της Πελοποννήσου, ένας τόπος βγαλμένος από όνειρο: η Ελαφόνησος, ένα εξωτικό νησί μόλις 19 τ. χλμ., μια τεράστια παραδεισένια παραλία, με ομορφιά πέρα κάθε φήμης. Φτάστε εδώ με κάθε τρόπο, με σκάφος, με τα πόδια, με μοτοσυκλέτα, με αυτοκίνητο. Και μετά, ξεχάστε τον πολιτισμό. Το μόνο που θα χρειαστείτε είναι μαγιό, καπέλο και αντηλιακό, γιατί εδώ η ζωή βρίσκεται στην παραλία. 

Απολαύστε τις διακοπές σε έναν από τους ομορφότερους προορισμούς στην Ελλάδα: Στην ολόλευκη άμμο της Ελαφονήσου, στα πράσινα και τιρκουάζ νερά της, στη σκιά των κέδρων της, στον μπλε ουρανό, στον ήλιο, στον ορίζοντα. Και, όπως όλοι, θα ευχηθείτε και εσείς να μείνετε για πάντα... ναυαγός στην Ελαφόνησο.

Νησί-καρτ ποστάλΜόλις περάσετε το Στενό της Ελαφονήσου με τα πράσινα ρηχά νερά, μπαίνετε σε έναν άλλο κόσμο. Εδώ, δεν θα χρειαστείτε μοδάτα αξεσουάρ για κοσμικές εμφανίσεις. Διακοπές στην Ελαφόνησο σημαίνει πως μερικά παρεό και T-shirts, γυαλιά, αντιηλιακό, καπέλο, μάσκα, ρακέτες είναι αρκετά. Η εξωτική παραλία του Σίμου, μια από τις ωραιότερες στη Μεσόγειο, σας περιμένει. Δύο μαγευτικοί όρμοι, ψιλή λευκή άμμος, σμαραγδένια νερά και ένα σπάνιο «κεδροδάσος» που απλώνεται στους αμμόλοφους πάνω από την παραλία... Στα νότια της Πελοποννήσου, η Ελαφόνησος σας καλωσορίζει στον παράδεισο!

Οι κατασκηνωτές του ΣίμουΠαλιά, ο Μεγάλος Σίμος ήταν παραλία γυμνιστών και ελεύθερων κατασκηνωτών που ζούσαν εδώ εντελώς... φυσικά. Τα τελευταία χρόνια η εικόνα έχει αλλάξει. Τώρα, λίγα μέτρα μακριά από τη θάλασσα, θα κάνετε τις διακοπές σας στην Ελαφόνησο στο οργανωμένο κάμπινγκ της περιοχής, που συνδυάζει την επαφή με τη φύση με όλες τις ανέσεις του 21ου αιώνα.

Βόλτα στο χωριό της ΕλαφονήσουΒόλτα στον παραλιακό δρόμο που πεζοδρομείται κάθε βράδυ, ψαράκι με ούζο στο λιμάνι με τις βάρκες που λικνίζονται αργά με το κύμα, ξεκούραση, κουβεντούλα με την παρέα. Το χωριό είναι ό,τι πρέπει, για να συμπληρώσει την εικόνα που έχετε για τις διακοπές στην Ελλάδα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: στο τέλος μιας μέρας που ξεχειλίζει από εικόνες βγαλμένες από τις τροπικές παραλίες της Ελαφονήσου, σειρά έχει η χαλάρωση - με άρωμα Ελλάδας φυσικά!  

Γεύσεις από θάλασσαΩς γνήσιο ελληνικό νησί, η γαστρονομία της Ελαφονήσου είναι συνδεδεμένη με το ντόπιο, φρέσκο ψάρι και την τοπική κουζίνα με αγνά υλικά από τις τοπικές καλλιέργειες. Απολαύστε θαλασσινές γεύσεις με φόντο το απέραντο γαλάζιο.

Η παραλία στο Κάτω ΝησίΚι όμως, η Ελαφόνησος φιλοδοξεί να σας εκπλήξει: Μια δεύτερη, εξίσου όμορφη με τον Σίμο, παραλία βρίσκεται στο λεγόμενο Κάτω Νησί. Εκεί, η παλιά εκκλησία της Παναγίας, ατενίζει τη θάλασσα.

Στα ίχνη των πειρατών και των κουρσάρωνΤο νησί υπήρξε ορμητήριο πειρατών και κουρσάρων τον 16ο και 17ο αιώνα, καθώς το Στενό της Ελαφονήσου είναι σε στρατηγικό σημείο. Αποτελεί το κυριότερο πέρασμα των πλοίων στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα και σήμερα το διασχίζουν δεκάδες πλοία καθημερινά.

Μια πολιτεία βυθισμένη στα νότια της ΠελοποννήσουΈνας  αρχαίος οικισμός σας περιμένει στην Ελαφόνησο – ανακαλύψτε τον! Ονομάζεται «Παύλο Πέτρι» και βρίσκεται στον υποθαλάσσιο χώρο ανάμεσα στην παραλία της Πούντας και της νησίδας Παυλοπέτρι. Στον βυθό της κρύβεται μια σπάνια προϊστορική πόλη με οικιστικό σχέδιο (κτίσματα, δρόμους, πλατείες) και ένα νεκροταφείο με 60 τάφους στα βορειοανατολικά της. Οι έρευνες συνεχίζονται μέχρι και σήμερα, ώστε να δώσουν φως σε αυτή τη σπάνια αρχαιολογική υποθαλάσσια ανακάλυψη.

(Πηγή:www.discovergreece.com)

Μερικές από τις ομορφότερες παραλίες των Κυκλάδων, μια Χώρα αστραφτερή που δύσκολα ξεχνάς, μονοπάτια που διατρέχουν το άγονο τοπίο και συναντούν ένα σπουδαίο αρχαίο παρελθόν, καλές τουριστικές υποδομές και παρεΐστικη ατμόσφαιρα. Η Ανάφη προτάσσει τα άγνωστα κάλλη της πλάι στη διάσημη Σαντορίνη και κλέβει τις εντυπώσεις!

Η Ανάφη, ένα από τα ομορφότερα νησιά της άγονης γραμμής, γοητεύει τους επισκέπτες της -που συνήθως δεν έρχονται τυχαία- με την αγριάδα του τοπίου της και την απλότητα της φιλοξενίας της, προσφέροντας μια γνήσια εναλλακτική άποψη για τον τουρισμό. Σε έκταση μόλις 40 τετραγωνικών χιλιομέτρων η Ανάφη συγκεντρώνει ασυνήθιστα πολλές φυσικές ομορφιές και αξιοθέατα.

Οι πανέμορφες παραλίες του νότου με τη χρυσή άμμο, η φυσική αγριάδα των απόκρημνων βράχων του βορρά, τα μονοπάτια που προσφέρονται για πεζοπορία, τα ανεξερεύνητα σπήλαια, οι ιαματικές πηγές, η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της Χώρας και τα δεκάδες αρχαιολογικά ευρήματα που βρίσκονται διάσπαρτα παντού συνθέτουν την εικόνα ενός τόπου που προσφέρει μοναδικές συγκινήσεις.

Στη μυθολογία η Ανάφη υπήρξε το καταφύγιο των θαλασσοδαρμένων Αργοναυτών, ενώ στις μέρες μας είναι το καταφύγιο όσων αναζητούν να ξεφύγουν για λίγο από την κούραση του πολιτισμού. Για τον λόγο αυτό η Ανάφη έχει κάθε χρόνο πιστούς οπαδούς που εκτιμούν ιδιαίτερα την άγρια ομορφιά της και τους χαλαρούς ρυθμούς της καθημερινότητάς της.

Τα αξιοθέατα της χώρας και οι ανεμόμυλοι

Ο μοναδικός οικισμός του νησιού που κατοικείται χειμώνα - καλοκαίρι είναι η Χώρα. Κτισμένη αμφιθεατρικά, βρίσκεται στο κέντρο του νησιού και απέχει 3 χλμ. από το λιμάνι του Αγίου Νικολάου.

Αναζητώντας αρχαία ίχνη

Στο ανατολικό τμήμα του νησιού, στην κορυφή του λόφου Καστέλι, βρέθηκαν ίχνη από την αρχαία πόλη της Ανάφης. Η πόλη-κράτος των Αναφαίων ιδρύθηκε πιθανότατα τον 8ο π.Χ. αιώνα από Δωριείς αποίκους. Είναι ορατή η οχύρωσή της και εκτεταμένα τα κατάλοιπα του νεκροταφείου της. Στους πρόποδες του ίδιου λόφου, βρίσκεται το ξωκλήσι της Παναγίας του Δόκαρη, στον νότιο τοίχο του οποίου έχει ενσωματωθεί μαρμάρινη ρωμαϊκή σαρκοφάγος. Νοτιότερα από το Καστέλι, στον όρμο Καταλυμάτσα, βρίσκεται το επίνειο της αρχαίας πόλης, το οποίο δεν έχει ανασκαφεί καθώς μεγάλο μέρος του είναι βυθισμένο στη θάλασσα. Συνδεόταν με την πόλη με δρόμο παρακλάδι της ιεράς οδού. Επιτύμβια γλυπτά, πολλά από τα οποία σώζονται σε καλή κατάσταση και άλλα ευρήματα βρίσκονται στην Αρχαιολογική Συλλογή στη Χώρα. Για να προσεγγίσετε το Καστέλι, θα ακολουθήσετε το μονοπάτι που ξεκινά από τη σήμανση στον δρόμο Χώρας - Μοναστηρίου. Η πιο διάσημη επίσκεψη στο νησί γίνεται στη Μονή Ζωοδόχου Πηγής, στους πρόποδες του βράχου Κάλαμος, που είναι κτισμένη στα ερείπια του ναού του Αιγλήτου Απόλλωνα. Το καθολικό του μοναστηριού υψώνεται πάνω στα θεμέλια του αρχαίου ναού, ενώ το αρχαίο οικοδομικό υλικό, καλοδουλεμένοι πλίνθοι από μάρμαρο ή ντόπιο λίθο, είναι εμφανές στις εγκαταστάσεις του μοναστηριού. Οι περισσότερες εικόνες είναι έργα του Νικολάου Καραβία από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, ανάμεσα στις οποίες και η σαφώς πρωιμότερη εικόνα της Καλαμιώτισσας με την αργυρεπίχρυση επένδυση.

Ο υψηλότερος μονόλιθος της ανατολικής Μεσογείου

Στην ανατολική άκρη του νησιού, δεσπόζει ο Κάλαμος, ένας τεράστιος μονόλιθος -ο μεγαλύτερος της Μεσογείου μετά το Γιβραλτάρ- που αποτελεί το εντυπωσιακότερο φυσικό αξιοθέατο του νησιού και βέβαια πρόκληση για τους αναρριχητές. Μάλιστα, ο Γάλλος περιηγητής του 18ου αι., Τουρνεφόρ, τον αποκαλεί τον πιο τρομακτικό βράχο του κόσμου.

Στην κορυφή του Καλάμου (460μ.), στην οποία οδηγεί μονοπάτι από τη Μονή Ζωοδόχου Πηγής, βρίσκεται η μονή της Παναγίας της Καλαμιώτισσας, που κτίσθηκε το 1715, δίπλα σε ερείπια μεσαιωνικού οχυρού. Η θέα είναι συγκλονιστική. Στον Κάλαμο βρίσκεται και το Δρακοντόσπηλο, ένα ενδιαφέρον σπήλαιο με σταλακτίτες και σταλαγμίτες, που όμως είναι πολύ δύσκολα προσβάσιμο.

Εάν ενδιαφέρεστε για αναρρίχηση στον Κάλαμο, η ιδανικότερη εποχή είναι από Απρίλιο έως και Ιούνιο και από Σεπτέμβριο έως Νοέμβριο. Καλό θα είναι να γνωρίζετε ότι η νότια πλευρά του βουνού βρίσκεται στη σκιά ως νωρίς το μεσημέρι, ενώ η βόρεια και η ανατολική το απόγευμα.

Πεζοπορία σε πανέμορφα μονοπάτια

Η μοναδική οδική διαδρομή του νησιού είναι αυτή που ενώνει τη Χώρα με το λιμάνι. Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσετε τις ομορφιές της Ανάφης είναι οι πεζοπορίες σε πανέμορφα μονοπάτια που μυρίζουν θυμάρι και φασκόμηλο. Οι πιο ενδιαφέρουσες πεζοπορικές διαδρομές είναι οι παρακάτω:

Χώρα - Καστέλι - Κάτω Μονή Καλαμιώτισσας: Διαδρομή προς το ανατολικό τμήμα του νησιού, που περνάει από τον λόφο Καστέλι με τα λείψανα της αρχαίας πόλης, συνεχίζει προς τo πανέμορφο τοπίο της Χερσονήσου του Καλάμου, που περιλαμβάνεται στο δίκτυο Φύση (Natura) 2000 και καταλήγει στην Κάτω Μονή της Παναγίας της Καλαμιώτισσας στους πρόποδες του όρους του Καλάμου.

Κάτω Μονή Καλαμιώτισσας - Ανω Μονή Καλαμιώτισσας: Το μονοπάτι διαρκεί περίπου μία ώρα, ξεκινά από τους πρόποδες του Καλάμου και οδηγεί προς την κορυφή του, όπου βρίσκεται η Ανω Μονή της Παναγίας με την εκπληκτική θέα στο πέλαγος.

Χώρα - Αγιος Δημήτριος - Αγιος Αντώνιος: Διαδρομή που ξεκινάει από τη Χώρα και καταλήγει στο γραφικό εκκλησάκι το Αγίου Αντωνίου με τις τοιχογραφίες του 14ου αιώνα, στις ανατολικές ακτές του νησιού.

Χώρα - Σταυρός - Βίγλα - Παναγιά των Βουβών: Ενα μονοπάτι προς την ψηλότερη κορυφή του νησιού, τη Βίγλα, που στο παρελθόν υπήρξε παρατηρητήριο.

Χώρα - Βούνια - Βρύση: Διαδρομή που κατευθύνεται στη βόρεια πλευρά του νησιού και καταλήγει στη Βρύση, μία εντυπωσιακά καταπράσινη τοποθεσία.

Χώρα - Βαγιά - Λάκκοι: Περπάτημα προς τη δυτική πλευρά του νησιού, που καταλήγει στη Βαγιά με τις ιαματικές πηγές θείου, που όμως δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ.

Πεντακάθαρα νερά, πολύχρωμες παραλίες

Οι παραλίες της Ανάφης δεν είναι οργανωμένες, ούτε είναι όλες αμμουδερές. Διαθέτουν όμως άγρια ομορφιά, πεντακάθαρα νερά, και μια αίσθηση ηρεμίας καθώς ποτέ δεν κατακλύζονται από κόσμο.

Στις νότιες ακτές θα συναντήσετε τις αμμουδερές παραλίες του Αγίου Νικολάου, το Κλεισίδι και το Κατσούνι.

Μπορείτε επίσης να κολυμπήσετε στη Φλαμουρού, και στο Μικρό και Μεγάλο Ρούκουνα που είναι από τις ομορφότερες και δημοφιλέστερες παραλίες του νησιού.

Επίσης, μπορείτε να επιλέξετε την Καταλυμάτσα, τον Αγιο Ιωάννη, τον Μέγα Ποταμό και το Μοναστήρι. Από τις πιο όμορφες παραλίες, στη νότια πλευρά είναι και οι Αγιοι Ανάργυροι με το ομώνυμο εκκλησάκι.

Βόρεια βρίσκονται οι βραχώδεις παραλίες Χάλαρα, Βρύση και Λιβόσκοπος. Προσφέρονται για ψάρεμα, ψαροντούφεκο και υποβρύχια παρατήρηση, ωστόσο θα πρέπει να τις επισκεφτείτε με σκάφος ή μέσω του δικτύου μονοπατιών.

Ο γύρος του νησιού με σκάφος

Η εξερεύνηση του νησιού με ιστιοπλοϊκό δίνει την ευκαιρία για κολύμπι σε μοναδικές, παρθένες παραλίες. Η εξερεύνηση μπορεί να επεκταθεί και νοτιότερα από την Ανάφη, στα μικρά νησάκια που την περιβάλλουν και να αποτελέσει μια ευχάριστη περιπέτεια: στη μικρή Αναφοπούλα, που είναι ο «δορυφόρος» του νησιού, ή στα Μεγάλο και Μικρό Φτενό, την Παχιά ή Αναφόπουλο, τη Μακρυά, την Ανυδρο, την Πούντα του Δραπάνου.

Ο περίπλους του νησιού είναι περίπου 17 μίλια. Μπορείτε να ξεκινήσετε από το λιμάνι και να πάτε προς τα ανατολικά ακολουθώντας τη νότια ακτογραμμή. Πηγαίνοντας στα ανοιχτά θα κατευθυνθείτε στη βραχονησίδα Φτενά, όπου βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Πέτρου, χτισμένο πάνω σε αρχαία ερείπια.

Κάνοντας τον γύρο του βράχου Κάλαμος θα βρεθείτε στην ανατολική ακτογραμμή του νησιού συναντώντας τα Χάλαρα, μια μικρή βοτσαλωτή παραλία, με δύο μεγάλους βράχους μπροστά. Μετά θα δείτε στην άκρη της πλαγιάς τον Αγιο Αντώνιο, το μοναδικό βυζαντινό εκκλησάκι του νησιού. Βόρεια είναι ο Αγιος Γεώργιος, το παλιό λιμάνι, και πιο πάνω από τον όρμο του Αγίου Γεωργίου θα συναντήσετε την πιο αξιόλογη παραλία, της βόρειας ακτογραμμής, τον Λιβόσκοπο.

Η θαλάσσια διαδρομή περνά έπειτα από το Δρέπανο και το βόρειο ακρωτήρι και γυρίζοντας στο δυτικό κομμάτι, με θέα πια τη Σαντορίνη, θα συναντήσετε τον όρμο Καλαγκάθι και τη μικρή παραλία Πράσα.

Αγκυροβολήστε στον Αγιο Νικόλαο, το μοναδικό λιμάνι του νησιού. Ο βυθός είναι αμμώδης και προσφέρει καλό κράτημα. Υπάρχει μια μικρή προβλήτα, αλλά συνήθως είναι κατειλημμένη από τα καΐκια. Καύσιμα θα μπορέσετε να προμηθευτείτε ύστερα από συνεννόηση (Χάλαρης Ρουσσέτος, τηλ. 6977008251). Εναλλακτικά μπορείτε να πιάσετε αρόδου στις νότιες παραλίες του νησιού.

Η άγρια φύση και τα γεράκια της Ελεωνόρας

Το νησί, αν και στο μεγαλύτερο μέρος του πετρώδες και άνυδρο, διαθέτει κάποιες περιοχές με πηγαία νερά και καλλιεργήσιμα εδάφη, όπου ευδοκιμούν κυρίως τα ελαιόδεντρα. Σε πολλά σημεία υπάρχουν πηγές γύρω από τις οποίες αναπτύσσονται μικρές εκτάσεις εύφορης γης που δημιουργούν έντονη αντίθεση με το ξηρό και άγονο τοπίο. Οι περιοχές Κάλαμος και Ρούκουνας έχουν ενταχθεί στο περιβαλλοντικό δίκτυο Natura 2000.

Στις απόκρημνες πλαγιές της Ανάφης, όπως στον Κάλαμο και τις βραχονησίδες Φτενά, Μακριά και Παχιά, φωλιάζει ο μαυροπετρίτης, το γεράκι του Αιγαίου. Γνωστός και ως βαρβάκι, είναι μεταναστευτικό πουλί που έρχεται στη Μεσόγειο τον Απρίλιο και στα τέλη Οκτωβρίου επιστρέφει στη Μαδαγασκάρη και τα άλλα νησιά του Ινδικού για να ξεχειμωνιάσει.

Στην Ελλάδα αναπαράγεται το 85% του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ η Ανάφη υπολογίζεται ότι φιλοξενεί περίπου 300 ζευγάρια. Σ’ αυτή την περιοχή του Αιγαίου ζει ακόμη το σπάνιο είδος του αιγαιόγλαρου, που είναι το μόνο είδος γλάρου που ζει αποκλειστικά στη Μεσόγειο. Στην Ανάφη, το είδος αναπαράγεται στις νησίδες γύρω από το νησί.

Στις περιοχές που υπάρχουν καλλιέργειες θα συναντήσετε τις γραφικές «κατοικιές», που είναι οι περιστασιακές κατοικίες των αγροτών στις περιόδους του θέρους, του τρύγου κ.λπ.

Οι περισσότερες βρίσκονται στη Βαγιά, στη Βρύση και στην Καμένη Λαγκάδα. Αποτελούνται από δωμάτια διαμονής, κουζίνα, και από αποθήκες, αχυρώνες, αλώνια, φούρνους ή μαντριά. Λειτουργούν ως χώροι αποθήκευσης και επεξεργασίας των προϊόντων (σιτάρι, μαλλί, τυρί, μέλι κ.ά.).

Κάθε κτήμα έχει και την «κατοικιά» του, το φουρνόσπιτό του και αυτό που τις κάνει να διαφέρουν από τις αγροικίες των Κυκλάδων είναι οι μεγάλοι φούρνοι που χρησιμοποιούνταν για το ψήσιμο των κρίθινων παξιμαδιών, των λεγόμενων «παύλων».

Οι Αργοναύτες και ο Απόλλωνας

Η Ανάφη πήρε το όνομά της από τον Ιάσωνα, τον αρχηγό των Αργοναυτών. Οι Αργοναύτες καθώς επέστρεφαν από την Κολχίδα, διασχίζοντας το Κρητικό Πέλαγος για να μπουν στο Αιγαίο, μια νύκτα κατασκότεινη, δίχως άστρα και φεγγάρι, έπεσαν πάνω σε σφοδρή κακοκαιρία. Η άγρια θάλασσα και οι δυνατοί άνεμοι οδηγούσαν την Αργώ στην καταστροφή, καθώς οι Αργοναύτες δεν μπορούσαν να την κατευθύνουν. Τότε ο Ιάσων σήκωσε τα χέρια στον ουρανό και παρακάλεσε τον Απόλλωνα να τους σώσει τάζοντάς του. Ο θεός έριξε ένα βέλος μπροστά τους, ο κόσμος ολόγυρα έλαμψε μεμιάς και οι Αργοναύτες είδαν ξαφνικά να αναφαίνεται ένα μικρό νησί, όπου και προσάραξαν. Με την ανατολή του ηλίου, στο πρώτο άλσος που συνάντησαν, ίδρυσαν βωμό για να τιμήσουν τον Απόλλωνα Αιγλήτη για τη σωτήρια αίγλη (λάμψη) που έριξε μέσα στην καταιγίδα. Το νησί ονομάστηκε Ανάφη γιατί αναφάνηκε μέσα στη θάλασσα και έκτοτε ο θεός λατρεύτηκε ως Αναφαίος ή Αιγλήτης (τω παρά προσδοκιών Αναφανήναι). Κάθε χρόνο οι αρχαίοι κάτοικοι του νησιού τιμούσαν τον Απόλλωνα με μια γιορτή που ονομαζόταν Υακίνθεια.

Εκδηλώσεις & πανηγύρια

Κάθε καλοκαίρι, από τις 15 Αυγούστου μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου, η Κοινότητα Ανάφης και ο Σύνδεσμος Αναφιωτών διοργανώνουν τους αθλητικούς αγώνες «Αργοναυτικά», που ολοκληρώνουν τις εκδηλώσεις τους με μεγάλο γλέντι στη Χώρα. Αλλη ευκαιρία για διασκέδαση στο νησί δίνει το πανηγύρι της Ιεράς Μονής της Παναγίας της Καλαμιώτισσας στις 7 και 8 Σεπτεμβρίου.

(Πηγή: www.ethnos.gr

Έκταση: 8,51 τετραγωνικά χιλιόμετρα
Πληθυσμός: 206 κάτοικοι
Σχήμα: Πολυσχιδέστατο
Ψηλότερη κορυφή: Μύλος, 133 μέτρα
Το νησί έχει πολλούς όρμους και χερσονήσους. Το έδαφος χαρακτηρίζεται ομαλό, με χαμηλούς λόφους και μικρές κοιλάδες. Έχει εύφορη γη και καλλιεργείται σχεδόν ολόκληρη. Οι κάτοικοι του ζουν από την αλιεία, τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τα τελευταία χρόνια με τον τουρισμό.

Η Σχοινούσα βρίσκεται στο κέντρο περίπου του συμπλέγματος των μικρών Ανατολικών Κυκλάδων. Οριοθετείται νότια της Νάξου και βορειοανατολικά της Ηρακλειάς. Πολύ κοντά στη Σχοινούσα – απέχει μόλις λίγα μέτρα – βρίσκεται το νησάκι Οφειδούσα, ενώ νοτιότερα βρίσκονται τα νησιά Άργιλος και Ασπρονήσι. Αποτελεί ιδανικό προορισμό αν επιθυμείτε ήσυχες διακοπές.

 Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Χώρα ή Παναγιά, κτισμένη σε ύψωμα, στην ενδοχώρα του νησιού. Τα σπίτια του οικισμού είναι κτισμένα με την χαρακτηριστική κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Ο οικισμός έχει πανοραμική θέα προς τη θάλασσα.

 Ο δεύτερος οικισμός του νησιού είναι η Μεσσαριά. Απέχει μόλις 3 χιλιόμετρα από τη Χώρα και είναι κι αυτός πολύ γραφικός οικισμός.

Λιμάνι του νησιού είναι το Μερσίνι, το οποίο θεωρείται ένα από τα καλύτερα καταφύγια μικρών σκαφών στο Αιγαίο

(Πηγή: www.travelplorer.gr)

Η Φολέγανδρος είναι ένα νησί των Κυκλάδων που βρίσκεται  μεταξύ της Σικίνου και της Μήλου. Απέχει 15 μίλια ανατολικά από τη Μήλο και 22 μίλια βορειοδυτικά από τη Σαντορίνη. Αποκαλείται επίσης και  Πολύκανδρος. Είναι ένα επίμηκες νησί  το οποίο περί το μέσον  παρουσιάζει μορφολογία ισθμού, καλούμενου “Πόρτα”, με δύο εκατέρωθεν κολπίσκους, το  Βαθύ και  η Πλάκα που τη χωρίζουν σε δύο ισομήκη ορεινά και άδενδρα τμήματα. Οι ακτές της είναι περισσότερο απόκρημνες και σχηματίζουν πολλά ακρωτήρια όπως το Καστέλι, ο Κυπάρισσος, η Ασπρόπουντα που φέρει Φάρο, ο Βιτσέντζος, η Γκρότα, το Λιβάδι και το Λιβαδάκι.

Το νησί έχει δύο μεγάλους οικισμούς. Πρωτεύουσα  του νησιού είναι η Χώρα  που αριθμεί 336 κατοίκους ούσα  χτισμένη επί της ανατολικής πλευράς, σε ύψωμα 200 μ. Ο άλλος οικισμός, η Άνω Μεριά  βρίσκεται βορειότερα με πληθυσμό 291 κατοίκους και αποτελεί το πιο παραδοσιακό κομμάτι του νησιού. Είναι ο αγροτικός οικισμός με τα σπίτια να βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους και να δημιουργούν τις λεγόμενες “Θεμονιές. Μικρότεροι οικισμόί είναι ο “Πετούσης” και το λιμάνι του νησιού που είναι ο Καραβοστάσης, στο νοτιοανατολικό  άκρο του, που απέχει από Πειραιά 102 μίλια και από Νάξο 32 μίλια.

Οι κάτοικοι της νήσου ονομάζονται Φολεγανδρίτες ή Φολεγανδρινοί και  ειδικότερα της Χώρας ,Χωραΐτες  & Χωραΐτισσες.

Γενικά πρόκειται για ορεινό νησί, πετρώδες με απότομες ακτές. Οι αρχαίοι Έλληνες την αποκαλούσαν “σιδηράν”. Κυριότερες κορυφές είναι ο Άγιος Ελευθέριος  με υψόμετρο 415 μέτρα, η Παναγία με 365 μέτρα, ο Τρούλος με 312 μέτρα, ο Ορθόνικας  με 305 μέτρα , το Μεροβίγλι  με 310 μέτρα  καθώς κα  ο Προφήτης Ηλίας με 285 μέτρα .

Η σημαντικότερη κοιλάδα καλούμενη “λιβάδι” βρίσκεται στο νότιο τμήμα. Μεγάλοι ποταμοί δεν υφίστανται αλλά μόνο χείμαρροι που καλούνται από τους ντόπιους ποταμοί όπως σ΄ όλες τις Κυκλάδες. Πηγές υπάρχουν ελάχιστες και οι ανάγκες ύδρευσης καλύπτονται από στέρνες αποθήκευσης ομβρίων υδάτων.

Το ανάπτυγμα των ακτών της φθάνει περίπου τα 32 χλμ. που παρουσιάζουν πλούσια εναλλαγή ακρωτηρίων όρμων και παραλιών. Σημαντικότεροι όρμοι είναι αυτοί που συναντώνται κοντά στον ισθμό του Καραβοστάση στην νότιο-ανατολική ακτή και της Αγκάλης ή  Βαθύ στη νοτιοδυτική ακτή. Κυριότερα ακρωτήρια είναι το ακρωτήριο Κυπαρίσσι και  το ακρωτήριο Κάστελλος στο βόρειο τμήμα και Ασπροπούντα .

Το κλίμα του νησιού….

Το κλίμα της Φολεγάνδρου είναι ξηρό με εξαιρετικά λίγες βροχές. Το νησί είναι εξαιρετικά εκτεθειμένο σχεδόν όλη τη διάρκεια του έτους σε ισχυρούς βορείους ανέμους. Χαρακτηριστικό στοιχείο της έντασής τους είναι η κλίση που έχουν λάβει τα δέντρα του νησιού προς το νότο. Ειδικά το χειμώνα φτάνουν σε ένταση που εμποδίζουν ακόμα και την προσέγγιση από πλοία της γραμμής. Αυτό το στοιχείο έχει αρνητική επίδραση στην προοπτική κατασκευής διαφόρων εγκαταστάσεων  και ειδικά  λιμενικών και γεωργικών. Για την προστασία των καλλιεργειών έχουν κατασκευαστεί αναβαθμοί ενώ για την προστασία των οπωροφόρων κυκλικά τοιχία ανά δέντρο. Οι Νότιοι άνεμοι σπανίζουν στο νησί.

Πιο συχνά δημιουργούνται την Άνοιξη. Όταν συμβαίνει αυτό, συνοδεύονται από ομίχλη η οποία είναι εντονότερη στη στεριά απ’ ότι στη θάλασσα.

Η ιστορία του νησιού….

Η ιστορία της Φολεγάνδρου τοποθετείται  σε πολύ παλιές εποχές και συνήθως παρακολουθεί την κοινή ιστορία των Κυκλάδων.

Η πρώτη αναφορά στο νησί γίνεται στην ελληνική μυθολογία, όπου αναφέρεται ότι πρωτοκατοικήθηκε από βοσκούς της Δυτικής Ελλάδας που έψαχναν για βοσκότοπους. Και φυσικά, επειδή οι βοσκοί αυτοί ήταν άντρες, το νησί ονομάστηκε Πολύανδρος. Απόηχος αυτής της πανάρχαιης ονομασίας είναι η μεταξύ των ναυτικών ονομασία του νησιού ως Πολύκαντρο. Ως πρώτους κατοίκους αυτού του τόπου η ιστορία αναφέρει του Κάρες από την Μικρά Ασία.

Σε συνέχεια, η μυθολογία αναφέρει πως  στο νησί ήρθαν οι Μινωΐτες Κρήτες, με οδηγό τους το γιο του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα Φολέγανδρο, το όνομα του οποίου πήρε το νησί στους κατοπινούς χρόνους. Είναι γνωστό από ιστορικά κείμενα ότι το νησί αποτελούσε καταφύγιο καταδιωκομένων από την Κρήτη.

Μια ομάδα μελετητών διατυπώνει επίσης την εκδοχή ότι η Φολέγανδρος οφείλει το όνομά της στους Φοίνικες. Οι Φοίνικες, ξακουστοί έμποροι στα πρώτα χρόνια της 1ης χιλιετίας π.Χ. χρησιμοποιούσαν το νησί ως αγκυροβόλιο και σταθμό για τις  εμπορικές τους εξορμήσεις σε όλη την Μεσόγειο και το ονόμαζαν «phelekgundari», όνομα που σημαίνει στη γλώσσα τους «πετρώδης γη». Πρόκειται για έναν όρο  που αποδίδει επακριβώς την μορφολογία του νησιού. Ακόμη «σιδηρά γη» εξαιτίας της τραχύτητας του εδάφους της την αποκαλεί και ο αρχαίος συγγραφέας Άρατος.

Από επιγραφές που βρέθηκαν στη νήσο οι κάτοικοι κατά την ιστορική περίοδο πρέπει να ήταν Δωριείς από τη Σαντορίνη προερχόμενοι από το γένος των Αιγιδών.

Το 425 π.Χ. φέρεται να έχει ήδη κυριευθεί και να ήταν υποτελής των Αθηναίων, καταβάλλοντας ετήσιο φόρο 2.000 δραχμών, σύμφωνα με επιγραφή που βρέθηκε στην Ακρόπολη των Αθηνών. Δεύτερη ιστορική αναφορά προέρχεται από επιγραφή που βρέθηκε στους Δελφούς παρά τον θησαυρό των Σιφνίων, του 4ου – 3ου αιώνα π.Χ. που φέρεται η Φολέγανδρος να συνέβαλλε οικονομικά στην επισκευή του ναού του Απόλλωνα ή να αποτελούσε αποικία που ιδρύθηκε κατ΄ εντολή του  ομώνυμου Μαντείου.

Οι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν τη νήσο ως τόπο εξορίας. Επί Φραγκοκρατίας η Φολέγανδρος ανήκε στο Δουκάτο του Αιγαίου. Την κατέκτησε ο ιδρυτής του Δουκάτου Μάρκος Σανούδος το 1212 και ανέγειρε μεγάλο οχυρό φρούριο στο ψηλότερο σημείο της Χώρας, όπου και η αρχαία πόλη. Η νήσος έμεινε υπό την κυριαρχία των Ενετών μέχρι το 1566 χρονολογία κατά την οποίαερημώθηκε από τους Τούρκους πειρατές.

Το 1617 οι Τούρκοι κατέλαβαν και εξουσίαζαν τη νήσο οριστικά μέχρι το 1821 ενώ το 1715 η Φολέγανδρος υπέστη λεηλασία και ερήμωση από τον πασά Τζανούμ Χότζα που υποδούλωσε τους κατοίκους της.

Εκκλησίες…..

Στη Φολέγανδρο υπάρχει πλήθος εκκλησιών ως επί το πλείστον μικρές σε μέγεθος καθώς και πολλά ξωκλήσια. Η πιο γνωστή εκκλησία είναι η Παναγιά, η οποία βρίσκεται απέναντι από το Γυμνάσιο στην περιοχή της Χώρας.Ακόμη κάποια από τα ξωκλήσια είναι ο Άγιος Σάββας, η Αγία Βαρβάρα, οι Άγιοι Πάντες καθώς και ο  Άγιος Σπυρίδωνας.

Παραλίες για να κάνετε μπάνιο…

Γνωστές παραλίες στο νότιο και δυτικό τμήμα είναι το Λιβάδι το Λιβαδάκι, το Αμπέλι, το Δένδρο και το Αυλάκι. Στο νότιο το Λατινάκι και το Κάτεργο. Επίση δίπλα στο νοτινό όρμο της Αγκάλης  βρίσκονται τρεις παραλίες, Φυρά, Γαλύφος και  ο Άγιος  Νικόλαος. Στο λιμάνι βρίσκεται η παραλία του Καραβοστάση και λίγο ανατολικότερα η Βάρδια. Στο βόρειο τμήμα του νησιού βρίσκονται οι παραλίες του Σερφιώτικου, της Λυγαριάς και του Αγίου Γεωργίου

Οι ξενοδοχειακές υποδομές τα τελευταία χρόνια έχουν σημειώσει μεγάλη ανάπτυξη  δίχως όμως να επηρεάζουν το “χρώμα” του νησιού. Υπάρχουν καταλύματα για όλα τα γούστα και βαλάντια, στην Χώρα, τον Καραβοστάση, την Αγκάλη και την Άνω Μεριά. Η Φολέγανδρος είναι μοναδικό δείγμα νησιού των Κυκλάδων με πλατείες στην διαμόρφωση της Χώρας.

Παραδοσιακά εδέσματα του  νησιού είναι τα ματσάτα,  τοπικά ζυμαρικά τα οποία  σερβίρονται συνήθως με κόκκορα κοκκινιστό, κατσίκι κοκκινιστό ή σουτζουκάκια καθώς και η καρπουζένια, ένα γλυκό από καρπούζ με  μέλι και σουσάμι ψημένο στον φούρνο. Στην Φολέγανδρο υπάρχει ακόμη  και τοπική τυροκομία με διάφορα τυριά όπως το σουρωτό , το ξυνότυρο, το ανθότυρο και το “σκέτο” τυρί, ένα σκληρό τυρί που συνοδεύει ιδανικά τα ματσάτα.

Τρόποι για να προσεγγίσετε  στο νησί….

Οι συγκοινωνίες στο νησί γίνονται με λεωφορεία, συνδέοντας τον Καραβοστάση με την Χώρα, την Αγκάλη και την Άνω Μεριά. Το καλοκαίρι μπορεί κάποιος να κάνει και το γύρω του νησιού με καραβάκια ή να επισκεφτεί με αυτό κάποιες δυσπρόσιτες παραλίες.

Η Φολέγανδρος και γενικά οι Κυκλάδες εξυπηρετούνται με πλοία από τα λιμάνια του Πειραιά και της Ραφήνας. Ακόμη η προσέγγιση του νησιού είναι εφικτή  και από τα γύρω νησιά των Κυκλάδων, την Ίο, την Σαντορίνη, την Κίμωλο, την Νάξο, την Ανάφη, την Αμοργό.

Στην Φολέγανδρο ταξιδεύουν ακόμα πλοία από την Κρήτη, την Ρόδο και βασικά από όλα τα Δωδεκάνησα και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με ενδιαμέσους σταθμούς.

Το ταξίδι σας στην Φολέγανδρο μπορεί να γίνει με συμβατικό πλοίο ferry boats, με high speed ferries ή με flying dolphin, ανάλογα την ημέρα και την εταιρεία που θα ταξιδέψετε.

Το ταξίδι σας για την Φολέγανδρο, αν γίνει με Normal ferry μπορεί να διαρκέσει κατά μέσο όρο  9-11 ώρες ενώ αν γίνει με High speed ferries 3.50-5.30 ώρες σε άμεση συνάρτηση πάντα με τον αριθμό των ενδιάμεσων στάσεων.

(Πηγή: www.eoellas.org )

Έκταση 134 Km2. Απόσταση από τον Πειραιά 138 ναυτικά μίλια.
Το μακρόστενο σχήμα και η ορεινή φύση της Αμοργού δημιουργούν εντυπωσιακά απόκρημνες και βραχώδεις ακτές με ενδιάμεσες αμμώδης παραλίες.
Το νησί βρίσκεται κάτω από τη Νάξο και σε κοντινή απόσταση από αυτή. Ιδανικό μέρος για διακοπές με εύκολη πρόσβαση στις Μικρές Κυκλάδες (Κουφονήσια, Δονούσα, κλπ).

• Σε όλο το νησί δεκάδες εκκλησίες πρότυπα νησιώτικης παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, με μοναδικά βυζαντινά κειμήλια.

• Το Ενετικό κάστρο στη Χώρα

• Η Αρχαιολογική Συλλογή

• Το Μοναστήρι της Παναγία της Χοζοβιώτισσας με τα σπάνια κειμήλια κτισμένο μέσα στα βράχια.

• Η αρχαία Μινώα

• Το Καστρί στην περιοχή της αρχαίας πόλης Αρκεσίνης

Χάρτης Περιοχής

Η Αμοργός κατοικείται από το 4.000 π.Χ. περίπου, όπως μαρτυρούν τα ευρήματα στο λόφο Μουντουλιά, που δεσπόζει πάνω από το λιμάνι των Καταπόλων. Η 3η χιλιετία π.Χ. είναι για την Αμοργό σημαντικότατη, καθώς ο Κυκλαδικός πολιτισμός εξαπλώνεται στο νησί. Στις αρχές της 2ης χιλιετίας π.Χ. όμως, υποσκελίζεται από τον Μινωικό. Είναι η περίοδος κατά την οποία θα δημιουργηθεί και θα ανθίσει η Μινώα, το μυθικό θέρετρο του Μίνωα, πάνω στον λόφο της Μουντουλιάς. Ακολουθεί ο Μυκηναϊκός πολιτισμός, ενώ μετά το νησί θα εποικιστεί από κατοίκους της Νάξου, που θα ιδρύσουν την Αρκεσίνη. Τον 7ο π.Χ. αιώνα, στο νησί φτάνουν και Ίωνες από τη Σάμο, στην περιοχή της Μινώας, καθώς και έποικοι από τη Μίλητο, που ίδρυσαν την Αιγιάλη. Από τον 6ο π.Χ. αιώνα, η Αμοργός γνωρίζει μία σημαντική οικονομική και πνευματική ακμή, καθώς εκμεταλλεύεται κατά τον καλύτερο τρόπο την γεωγραφική της θέση.
Στα κλασικά χρόνια παίρνει μέρος στην Αθηναϊκή Συμμαχία και ακολούθως υπάγεται στο Μακεδονικό κράτος, το 337 π.Χ., ενώ διατηρεί στενές σχέσεις και με τους Πτολεμαίους της Αιγύπτου, μετά τη διάλυση της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας. Ως τμήμα της Επαρχίας της Ασίας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η Αμοργός γίνεται, εκτός από τόπος εξορίας επιφανών ρωμαίων αξιωματούχων, διάσημη για το κρασί και άλλα προϊόντα της.
Με την ίδρυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, το νησί έχει ήδη δεχτεί τους πρώτους χριστιανούς. 
Η φθορά του Βυζαντινού και η κυριαρχία των πειρατών στο Αιγαίο σπρώχνουν τον πληθυσμό στο εσωτερικό του νησιού, φαινόμενο που ολοκληρώνεται τον 9ο αιώνα. Δύο αιώνες αργότερα, ιδρύεται η Μονή της Παναγιάς της Χοζοβιώτισσας, από τον Αυτοκράτορα Αλέξιο Κομνηνό. Ακολούθως το νησί γνώρισε την ενετική κυριαρχία και τελικά έπεσε στα χέρια των Τούρκων το 1537. Με πνευματικό και θρησκευτικό κέντρο τη Μονή της Χοζοβιώτισσας, οι Αμοργιανοί αναπτύσσονται οικονομικά, ώστε στην ελεύθερη πλέον Ελλάδα το νησί αριθμεί 3.500 κατοίκους. Στην σύγχρονη ιστορία της, η Αμοργός κατάφερε, αν και επλήγη από τη μετανάστευση, να διατηρήσει τη μοναδική της φυσιογνωμία.

Η Ηρακλειά είναι το δυτικότερο νησί του συμπλέγματος των Μικρών Ανατολικών Κυκλάδων με επιφάνεια 18,078 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Βρίσκεται στα νότια της Νάξου και απέχει 18 ναυτικά μίλια από τη Χώρα της Νάξου (περίπου 1 ώρα και 15 λεπτά διαδρομής με το πλοίο της γραμμής) και 2,5 ναυτικά μίλια από τα νότια ακρωτήρια Γαϊτάνι και Κατωμέρι της Νάξου. Η Ηρακλειά έχει 151 κατοίκους και αποτελείται από δύο οικισμούς: τη Παναγία ήΧώρα και τον Άγιο Γεώργιο όπου βρίσκεται το λιμάνι του νησιού.

Η Ηρακλειά προσφέρεται για ηρεμία και χαλάρωση. Δεν έχει έντονη νυκτερινή ζωή, αλλά  οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν ήσυχους  περιπάτους ή καταδύσεις για να θαυμάσουν τον πλούσιο βυθό.

Το λιμάνι διαθέτει πόσιμο νερό για την εξυπηρέτηση των επιβατών των σκαφών που το προσεγγίζουν. Το νησί διαθέτει επίσης ελικοδρόμιο. Στην Ηρακλειά δεν  υπάρχει σταθμός βενζίνης ούτε τραπεζική εξυπηρέτηση.

Οι περισσότεροι κάτοικοι του νησιού ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τη γεωργία και το νησί φημίζεται για τα νόστιμα παραδοσιακά του τυριά, τα κρέατα (κατσίκι, αρνί και χοιρινό), τη φάβα και το θυμαρίσιο μέλι εξαιρετικής ποιότητας. Τους θερινούς μήνες αρκετοί κάτοικοι της Ηρακλειάς ασχολούνται με τον τουρισμό.

Η Ηρακλειά ή Αρακλειά και κατά το Μεσαίωνα Ηρακλείτσα, διατηρεί το όνομά της από αρχαιοτάτων χρόνων. Τα αξιόλογα αρχαιολογικά ευρήματα τα οποία βρίσκονται τώρα σε μουσεία μαρτυρούν ότι η Ηρακλειά είχε σημαντική ανάπτυξη από το 3.200-1000 π.Χ. όταν ήκμασε οΚυκλαδικός Πολιτισμός.

Υπήρχαν όμως περίοδοι κατά τις οποίες το νησί ήταν ερημωμένο εξ’ αιτίας των επιδρομών των πειρατών. Προς το τέλος του 18ου αιώνα και μέχρι το 1826, το μεγαλύτερο τμήμα του νησιού είχε γίνει άγονο με ελάχιστα χωράφια καλλιεργήσιμα («μετόχια») για τις ανάγκες των μοναχών του μοναστηριού της Χοζοβιώτισσας της Αμοργού ή και εκτάσεις για τη βοσκή των ποιμνίων τους.

Είναι γνωστό ότι η Ηρακλειά ανήκε στην ιδιοκτησία του μοναστηριού. Το έτος 1826 άρχισε η παράνομη εποίκηση μερικών κατοίκων τηςΑιγιάλης Αμοργού οι οποίοι άρχισαν να εκχερσώνουν το νησί. Το 1831 όμως το Μοναστήρι επιτρέπει και σε άλλους Αιγιαλίτες να έλθουν στην Ηρακλειά και υπογράφει μαζί τους συμβόλαιο δεκαετούς διάρκειας με δικαίωμα κατοχής και εκμετάλλευσης της γης και κατανομής των προϊόντων κατά 50%.

Το σπήλαιο του Αη-Γιάννη με σημαντική παρουσία σταλακτιτών, σταλαγμιτών. Είναι το μεγαλύτερο σπήλαιο των Κυκλάδων και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα  της Ελλάδος. Ο μύθος λέει ότι από τις πέτρες που πέταγε στον Οδυσσέα ο Πολύφημος από το Σπήλαιο του Αη Γιάννη  δημιουργήθηκαν οι δύο βραχονησίδες της Ηρακλειάς γνωστές ως Αβελονήσια.

Ο όρμος Μέριχας περιβάλλεται από κατακόρυφους βράχους με ύψος πάνω από 100 μέτρα, όπου φωλιάζουν αγριοπερίστερα και γύπες. Η τοποθεσία είναι ιδανικό μέρος για τους παρατηρητές  της συμπεριφοράς  των πτηνών.

Το Κάστρο του Λιβαδιού, αμυντικό οχυρό  της Ελληνιστικής περιόδου.

Η κορυφή του λόφου Πάπας με θαυμάσια θέα προς τη γύρω θαλάσσια περιοχή (Ίος, Πάρος, Αντίπαρος, Νάξος, Δονούσα, Ικαρία, Μάκαρες,  Κουφονήσια, Σχοινούσα, Κέρος, Αντικέρι, Φιδού, Αγριλού, Αμοργός, Άνυδρος, Ανάφη, Σαντορίνη, Βενέτικο, Αβελονήσια) καθώς τα δαντελένια ακρογιάλια της Ηρακλειάς.

Ο Οικισμός Αγ. Αθανάσιος. Παλαιός εγκαταλειμμένος οικισμός με ενδιαφέρουσα ρυμοτομία και σπίτια με παραδοσιακή Κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική.

Ο Όρμος Αλιμιά. Εδώ σε βάθος  περίπου 7 μέτρων, βρίσκεται βυθισμένο  ένα γερμανικό υδροπλάνο το οποίο είχε καταρριφθεί κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι ορατό από την επιφάνεια της θάλασσας αλλά πολλοί επισκέπτες κάνουν καταδύσεις για να το δουν και να το φωτογραφήσουν από κοντά.

Η ακτογραμμή της Ηράκλειας περιλαμβάνει:

• Ήπιες αμμώδεις παραλίες: Αγ. Γεώργιος, Λιβάδι, Βορινή, Σπηλιά, Αλιμιά
• Ακτές με βότσαλα: Καρβουνόλακκος
• Βραχώδεις ακτές: Ξυλομπάτης
• Απότομες και απόκρημνες ακτές: Μέριχας, Βάλα

Όλες οι παραλίες μας είναι καθαρές με κρυστάλλινα νερά. Τα καλοκαίρια γίνονται τακτικές εκδρομές με ταχύπλοο που περιλαμβάνουν το γύρο της Ηρακλειάς και τις παραλίες οι οποίες δεν είναι προσιτές σε οχήματα και πεζούς.

(Πηγή: www.e-kyklades.gr)

Η Δονούσα εντοπίζεται 9 ν.μ. Α της Νάξου και 14 ν.μ. Β της Αμοργού και ανήκει στο σύμπλεγμα των Μικρών Ανατολικών Κυκλάδων. Η έκτασή της είναι 13,6 τ. χλμ. Το μήκος της ακτογραμμής δεν ξεπερνά τα 31 χλμ. Το έδαφος είναι πετρώδες, ημιορεινό με ψηλότερο σημείο το ύψωμα Πάπος (385 μ.). Oι ακτές έχουν έντονο κατακερματισμό, δημιουργώντας κρημνώδη ακρωτήρια και διαδοχικούς ορμίσκους αρκετοί από τους οποίους σχηματίζουν ήσυχα ακρογιάλια με ψιλή άμμο. Εκτός από την πρωτεύουσα, τον Σταυρό, η Δονούσα έχει άλλους τρεις μικρούς οικισμούς (Καλοταρίτισσα Χαραυγή και Μερσήνι). Μέχρι και τα πρώτα χρόνια του 20ου αι. βασική ασχολία των κατοίκων ήταν η καλλιέργεια καπνού. Στα χρόνια του Μεσοπολέμου έκαναν εξορύξεις χαλκού, καλαμίνας και λουλακιού. Σήμερα κυριότερες ασχολίες τους είναι η κτηνοτροφία, η αλιεία και ο τουρισμός. Στο νησί υριαρχεί η μακία βλάστηση, χαμηλή λόγω των ανέμων. Ευδοκιμούν σκίνοι, κέδροι, φρύγανα, θυμάρι κ.α.. Εδώ έχουν εντοπιστεί και δυο σπάνια είδη ορχιδέας (Οφρύς η ιριδόχρωμη και Οφρύς η Αιγαία). Ολη η Δονούσα θεωρείται σημαντική περιοχή για τα αποδημητικά πουλιά, τα ενδημικά είδη και τη θαλάσσια ζωή. Ξεχωρίζουν η μεσογειακή φώκια, ο κόρακας, ο μαυροπετρίτης, και 5 είδη σαύρας του γένους των κυρτοδάκτυλων.
(Πηγή: www.aegeanislands.gr)

Η Αντβρίσκεται νοτιοδυτικά της Πάρου και είναι γνωστή για την γοητευτική χώρα της με τα παραδοσιακά ολόλευκα κυκλαδίτικα σπίτια, τα γραφικά πλακόστρωτα στενά δρομάκια καθώς και την παρθένα φύση της και τις πανέμορφες παραλίες της.

Το μικρό αυτό κυκλαδίτικο νησάκι (35 τ.χλμ εμβαδόν με 57 χλμ ακτογραμμή) ισορροπεί το μικρό του μέγεθος με μια φυσική ομορφιά που κόβει την ανάσα, γαλήνια εξοχή αλλά και μία ολοζώντανη χώρα.Το καλοκαίρι τα λιθόστρωτα μονοπάτια της σφύζουν από δραστηριότητα, γεμάτα με εμπορικά καταστήματα, καφέ, ωραία εστιατόρια και άφθονη νυχτερινή ζωή, και όλα αυτά μερικά λεπτά από τις χρυσαφένιες αμμουδερές παραλίες με τα κρυστάλλινα καθαρά νερά που κυκλώνουν την χώρα.

Όσοι έχουν διάθεση να εξερευνήσουν το νησί θα γοητευτούν από την εκπληκτική φυσική ομορφιά του, τούς παλιούς ανεμόμυλους, τα ασπρογάλαζα μικρά εκκλησάκια,τις άπειρες περιοχές για πεζοπορία, καθώς και τα αρχαιολογικά αξιοθέατα.Πάνω στους λόφους του νησιού βρίσκεται το διάσημο σπήλαιο της Αντιπάρου, το οποίο για αιώνες είναι διάσημο στους φυσιολάτρες τουρίστες για τους σταλακτίτες και σταλαγμίτες του,καθώς και για για τα χαραγμένα γκράφιτι από διάσημους επισκέπτες όπως ο Βασιλιάς Όθωνας και ο Λόρδος Βύρωνας.

Επιπλέον υπάρχουν άφθονες ευκαιρίες για τοπικές διαδρομές με παραδοσιακά καΐκια σε απομονωμένες παραλίες, η στο προστατευμένο κοντινό νησάκι Δεσποτικό, και θαλάσσια σπορ για τους πιο δραστήριους όπως ψαροντούφεκο, καταδύσεις και θαλάσσιο καγιάκ.

Το κανάλι μεταξύ Πάρου και Αντιπάρου θεωρείται γενικά μία από τίς παλαιότερες windsurfing και kiteboarding περιοχές του κόσμου, και υπάρχει σχολή kiteboarding στην Πούντα της Πάρου. Λόγω του μικρού πληθυσμού της, μόλις πάνω από 1.000 κατοίκους, η Αντίπαρος είναι ακόμα παρθένο νησί το οποίο συνδυάζει ζωντανές, πολυσύχναστες παραλίες με γαλήνιους όρμους για κολύμπι.

Για εκείνους που ονειρεύονται τίς κλασσικές διακοπές σε ελληνικό νησί, η Αντίπαρος προσφέρει το καλύτερο και των δύο κόσμων: μια ακμάζουσα πόλη με τα πολυτελή καταστήματα και εστιατόρια και τη νυχτερινή ζωή και ταυτόχρονα, την ειρηνική εξοχή – όλα εύκολα προσβάσιμα με τα τακτικά δρομολόγια με καΐκι από την Παροικιά της Πάρου (30 λεπτά) η με οχηματαγωγό από την Πούντα της Πάρου (5 λεπτά).

(Πηγή:peristeriantiparos.com)