Στην αρχαία Αίγυπτο, οι σκλάβοι δεν φορούσαν παπούτσια ή φορούσαν σανδάλια φτιαγμένα από φύλλα φοίνικα. Οι πολίτες φορούσαν σανδάλια κατασκευασμένα από πάπυρο. Μόνο όσοι βρισκόταν σε υψηλή θέση επιτρεπόταν να φορούν μυτερά σανδάλια. Το κόκκινο και το κίτρινο χρώμα στα παπούτσια επιτρεπόταν μόνο στην υψηλή κοινωνία. Εκείνη την εποχή ήταν πολύ εύκολο να καταλάβει κανείς σε ποια κοινωνική τάξη ανήκει ο καθένας, κοιτώντας απλώς τα παπούτσια του.
Τα παπούτσια είναι γεμάτα μύθους και ιστορίες στην λαογραφία όλων των φυλών. Το παπούτσι, ακόμη και σήμερα, πρωταγωνιστεί σε πολλές ιστορίες. Από τα φτερωτά σανδάλια του Ερμή, τη Σταχτοπούτα, μέχρι το φετίχ της Κάρι Μπράντσο, σε όλες τις αρχαίες και ξεχασμένες γλώσσες υπάρχει μια ιστορία σχετική με τις ιδιότητες των παπουτσιών.
Τα τακούνια έχουν μακρά ιστορία στην ανθρώπινη κουλτούρα, ξεκινώντας από τον 16ο αιώνα και τις γυναίκες της αριστοκρατίας. Μερικά ήταν τόσο ψηλά που οι γυναίκες χρειαζόταν βοήθεια από τους υπηρέτες τους για να μετακινηθούν. Η μόδα έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στη Βενετία. Οι πόρνες ξεκίνησαν να φορούν τακούνια και το ύψος των παπουτσιών έγινε τεράστιο, και γυναίκες άρχισαν να πέφτουν από το τρομερό ύψος και να σκοτώνονται, μέχρι που ένας νόμος έβαλε περιορισμούς στο ύψος των γυναικείων υποδημάτων. Σήμερα το υπερβολικό ύψος στα παπούτσια εξακολουθεί να γοητεύει, και όταν ο Alexander McQueen έφτιαξε τα τακούνια Armadillo για την επίδειξη μόδας του 2010, κάποια μοντέλα αρνήθηκαν να τα φορέσουν επειδή ήταν επικίνδυνα.
Για πολλούς αιώνες τα παπούτσια ήταν αποτέλεσμα χειρωνακτικής εργασίας από τεχνίτες, και η μορφή του δεν έχει αλλάξει, παρά μόνο η διακόσμηση. Τα χειροποίητα παπούτσια εξακολουθούν να θεωρούνται σύμβολο στάτους και πολυτέλειας, και είναι αυτά που μένουν αναλλοίωτα για περισσότερα χρόνια. Σήμερα οι μηχανές της Goodyear Welt κατασκευάζουν 1.200 ζευγάρια σε 8 ώρες.
(Πηγή:m.lifo.gr)
(Φωτό: Willy Pragher, 1930)
