Η Κως είναι το τρίτο σε έκταση νησί του συμπλέγματος της Δωδεκανήσου μετά τη Ρόδο και την Κάρπαθο και το δεύτερο σε πληθυσμό. Βρίσκεται στο ΝΑ Αιγαίο μεταξύ Καλύμνου και Νισύρου απέχοντας μόλις 4 ν. μ. από τις ακτές της Τουρκίας και 200 ν.μ. από τον Πειραιά.
Καταλαμβάνει έκταση 290 τ. χλμ. και έχει μήκος 45 χλμ. με μέγιστο πλάτος 11 χλμ. και ελάχιστο 2 χλμ. Το μήκος των ακτογραμμών της εκτείνεται σε 112 χλμ.
Το σχήμα του νησιού είναι επίμηκες, από Α προς Δ και ως επί το πλείστον πεδινό. Στα ΝΑ υψώνεται ο κυριότερος ορεινός όγκος του, το βουνό Δίκαιος με υψόμετρο 846 μ.
Από τους προϊστορικούς χρόνους η Κως ήταν σημαντικός σταθμός της θαλάσσιας οδού η οποία με αφετηρία τη Μαύρη Θάλασσα και ακολουθώντας τις ακτές της Μικράς Ασίας έφτανε μέχρι την Συρία και την Αίγυπτο. Αυτός είναι και ο λόγος που στο έδαφός της βρίσκονται σπουδαία ευρήματα, ερείπια και μνημεία τα οποία μαρτυρούν μια αδιάκοπη ανθρώπινη παρουσία 6000 ετών.
Η Κως υπήρξε ιδιαίτερη πατρίδα του Ιπποκράτη. Ο πατέρας της Ιατρικής επιστήμης γεννήθηκε στο νησί το 460 μ.Χ. και ίδρυσε εδώ την περίφημη σχολή του. Ο πλάτανος κάτω από τον οποίον δίδασκε σώζεται ακόμα και θεωρείται το μακροβιότερο δέντρο του είδους στην Ευρώπη.
Η πόλη της Κω πρωτεύουσα του νησιού. Υπάρχουν ακόμη επτά κύριοι οικισμοί η Κέφαλος, η Καρδάμαινα η Αντιμάχεια, το Μαστιχάρι, το Πυλί το Ζιπάρι και το Τιγκάκι. Μετά από τις πρόσφατες αλλαγές στη δομή της τοπικής αυτοδιοίκησης τα χωριά αυτά μαζί με την πόλη συναποτελούν ενιαίο Δήμο.
Το έδαφος του νησιού διαμορφώθηκε από μακροχρόνιες γεωλογικές μεταβολές σχετικές με την ηφαιστειακή δραστηριότητα στο Αιγαίο. Η μεγαλειώδης έκρηξη που έγινε πριν από 160.000 χρόνια στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Νισύρου και της χερσονήσου της Κεφάλου στάθηκε αφορμή για να καλυφθεί ολόκληρη η Κως μ’ ένα παχύ στρώμα τέφρας. Η φημισμένη από την αρχαιότητα γονιμότητά του νησιού οφείλεται στην αποδόμηση των ηφαιστειακών αυτών υλών .
Η Κως διαθέτει άφθονα τρεχούμενα νερά, ιαματικές πηγές και δάση, ενώ από το έδαφός του δεν λείπουν οι γκρεμοί, οι σάρες, οι αμμοθίνες και τα στεγνά το καλοκαίρι φαράγγια.
Το κλίμα του νησιού είναι Μεσογειακό, με ήπιους χειμώνες και ξηρά αλλά δροσερά λόγω των μελτεμιών καλοκαίρια.
Τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους θεωρούνται το παράκτιο δάσος κέδρων που ξεκινά από τον Θεολόγο και καταλήγει στα Ελληνικά, το δάσος της Πλάκας με τα παγώνια, το δάσος της Τσουκαλαριάς, το δάσος από καρυδιές στους πρόποδες του Δικαίου, οι αμμοθίνες στις παραλίες Αλυκή, Κοχυλάρι και Λαγκαδάς και οι λίμνες στο Ψαλίδι και στο Πυλί με την αλοφυτική και την ημιαλόφιλη βλάστηση.
Με 10 υγρότοπους συνολικής έκτασης 1200 στρ. η Κως θεωρείται κομβικό σημείο συγκέντρωσης για μεταναστευτικά πουλιά (φλαμίγκο, πελαργούς, κύκνους) και σημαντικό φυσικό ενδιαίτημα για ψάρια, ασπόνδυλα, ερπετά και αμφίβια.
Στο νησί ζει επίσης μεγάλος αριθμός λαγών. Εχουν ακόμη καταγραφεί 6 είδη σαυρών, 9 είδη φιδιών μεταξύ των οποίων ο λαφιάτης Elaphe Situla, και οι χελώνες Testudo graeca, Μauremys caspica και Caretta caretta. Η τελευταία εναποθέτει τα αυγά της στις ακτές Αγιος Φωκάς, Αλυκές, Κρίκελο, Καμάρι και Λιμνιώνας.
